بهينه سازی محل میراگرهای نیمه فعال در بهسازی لرزه ای سازه ها

در اين تحقيق مقاوم سازي سازه‌ها با کنترل پاسخ تحت اثر نيروهاي ديناميکي ناشي از زلزله به کمک ميراگرهاي نيمه‌فعال MR/ER ، با اعمال محدوديت در تعداد و ظرفيت آنها بررسي مي‌شود و هدف آن يافتن بهترين موقعيت قرارگيري ميراگرها است، به طوري که با تعداد محدودي ميراگر بتوان بيشترين اثرات کنترل را بر سازه اعمال کرد. مروري کلي بر نتايج عددي دو سازه هشت و پانزده طبقه نشان مي‌دهد که نحوه توزيع ميراگرها تأثير بسيار زيادي بر پاسخ سازه و عملکرد سيستم کنترل دارد، به نحوي که ممکن است با يک توزيع نامناسب، عملاً اثرات سيستم کنترل به کلي از بين برود. لذا يافتن يک توزيع مناسب از تعداد محدودي ميراگر که بتواند کارآمدترين اثر کنترل را داشته باشد، چه به لحاظ فني و چه به لحاظ اقتصادي از اهميت فوق‌العاده‌اي برخوردار است. براي يافتن نيروهاي کنترل در سيستم فيدبک حلقه بسته روش تخصيص قطب اعمال مي‌شود. در اين روش يک ماتريس بهره نيروهاي کنترل را به پاسخ‌هاي سازه مرتبط مي‌کند(Gain Matrix). همچنين براي بهينه‌سازي و يافتن بهترين موقعيت قرارگيري ميراگرها از روش الگوريتم ژنتيک که يکي از آسان‌ترين و قدرتمندترين فنون براي مسئله‌هاي طراحي بهينه است ، استفاده مي‌شود. نتايج اين تحقيق ترکيب الگوريتم ژنتيک و روش تخصيص قطب را به عنوان روشي قدرتمند و مؤثر در حل مسائل مربوط به بهينه‌سازي سيستم‌هاي کنترل نشان مي‌دهد.

 به حجم  409 کیلوبایت